
“Blue Monk” เป็นผลงานดนตรีแจ๊สที่โดดเด่นโดย Thelonious Monk, นักแต่งเพลงและเปียนิสต์ผู้เป็นตำนานของวงการดนตรีแจ๊ส ในปี 1954
เพลงนี้เผยแพร่ครั้งแรกในอัลบั้ม “Monk” และกลายมาเป็นหนึ่งในผลงานที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของ Monk ด้วยท่วงทำนองอันเป็นเอกลักษณ์และจังหวะที่ชวนให้โยกตาม “Blue Monk” ถือได้ว่าเป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของสไตล์ดนตรีแจ๊สของ Monk ที่ผสมผสานระหว่างองค์ประกอบของบลูส์, บีบ bop และความไม่ลงตัว (dissonance)
Thelonious Sphere Monk: บิดาแห่งความแปลกประหลาดในโลกแจ๊ส
Monk เกิดในเมืองแรลleigh, รัฐนอร์ทแคโรไลนา ในปี 1917.
ตั้งแต่ยังเป็นเด็กชาย Monk ก็แสดงให้เห็นพรสวรรค์ทางดนตรีอย่างโดดเด่น เขาเริ่มเล่นเปียโนตั้งแต่อายุยังน้อย และได้รับการฝึกสอนจากนักดนตรีในท้องถิ่น
ในช่วงต้นยุค 1940s, Monk ได้ย้ายไปนิวยอร์กเพื่อแสวงหาโอกาสทางดนตรี
ที่นั่นเขาได้ร่วมวงเล่นดนตรีกับศิลปินแจ๊สชื่อดังหลายคน เช่น Dizzy Gillespie, Charlie Parker และ Coleman Hawkins Monk เริ่มมีชื่อเสียงในช่วงทศวรรษ 1940s และ 1950s ด้วยสไตล์การเล่นที่เป็นเอกลักษณ์,
เขาไม่ยอมจำนนต่อค่านิยมของวงการแจ๊สในสมัยนั้นและมักจะสร้างความประหลาดใจให้ผู้ฟังด้วยการนำเสนอโน้ตที่แปลกหู,
จังหวะที่ไม่ปกติและการใช้คอร์ดอย่างไม่ธรรมดา
โครงสร้างและองค์ประกอบดนตรีของ “Blue Monk”
“Blue Monk” เป็นเพลงแจ๊สที่มีจังหวะสนุกสนานและมีพลัง (swinging) และได้แรงบันดาลใจมาจากรูปแบบบลูส์
ในขณะเดียวกันก็ยังคงรักษาความเป็นเอกลักษณ์ของ Thelonious Monk
ท่อนร้องที่โดดเด่นที่สุดของเพลงนี้ถูกสร้างขึ้นจากคอร์ด progression ที่ไม่ธรรมดาและมีการสลับเปลี่ยน tonalites อย่างเฉียบคม
ตารางแสดงโครงสร้างของ “Blue Monk” :
ส่วน | คำอธิบาย |
---|---|
Intro | เริ่มต้นด้วยท่วงทำนองเปียโนที่เรียบง่าย |
A Section | การนำเสนอเมโลดี้หลัก |
B Section | การนำเสนอเมโลดีรอง |
Bridge | การเปลี่ยนแปลง tonalites |
| Coda | การจบลงอย่างค่อยๆจางหายไป |
Thelonious Monk: ความเป็นเอกลักษณ์และมรดกที่ยิ่งใหญ่
Thelonious Monk เป็นนักดนตรีแจ๊สที่มีอิทธิพลอย่างมากต่อวงการดนตรี
สไตล์การเล่นของเขาได้จุดประกายให้กับนักดนตรีรุ่นหลังจำนวนมาก
Monk ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญที่ผลักดันแนวคิดใหม่ๆ ในดนตรีแจ๊ส และทำให้ดนตรีแจ๊สมีความหลากหลายและมีชีวิตชีวาขึ้น
“Blue Monk” เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของความสามารถในการแต่งเพลงและการเล่นเปียโนของ Monk
เพลงนี้ยังคงได้รับความนิยมมาจนถึงทุกวันนี้,
และเป็นหนึ่งในผลงานที่แสดงให้เห็นถึงความอัจฉริยะของ Thelonious Monk ที่ไม่รู้จักแก่.